3- Noktalı Virgül

Noktalı virgül (;)
Birden fazla sıralı cümleyi birbirinden ayırmak için kullanılır:

Kel ölür, sırma saçlı olur; kör ölür, badem gözlü olur.

At ölür, meydan kalır; yiğit ölür, şan kalır.

İçinde virgüller bulunan sıralı cümleleri ayırmakta kullanılır:

Kitaplarını, defterlerini, kalemlerini de al; bir an önce Türkçeye, matematiğe çalışmaya başla.

Virgülle ayrılmış bölümler arasında kullanılır:

Divan edebiyatında boy selviye, fidana; dudaklar kiraza, mercana benzetilirdi.

İç anadolu’da buğday, arpa, pancar; Karadeniz’de mısır, çay, tütün yetişir.

Özneyi, içinde virgüller bulunan öğelerden ayırmak için kullanılır:

Didim; Bodrum, Marmaris ve Kuşadası kadar canlı bir tatil beldesidir.

Didim öznedir ve diğerleri ile karşılaştırılmaktadır. Amaç Didim’i vurgulamaktır.

Tiyatro; roman, öykü ve deneme gibi yazınsal türlerden farklı bir alanda değerlendirilmelidir.

Tiyatro öznedir ve diğerlerinden ayrılmak istenmektedir.

Adlaşmış sıfatın, sıfat gibi anlaşılmaması için virgülün yetersiz kaldığı durumlarda adlaşmış sıfattan sonra kullanılır.

Yaramaz; küçük kardeşine oyuncağını vermiyordu.

Burada amaç adlaşmış sıfat olan yaramaz sözcüğünü belirginleştirmektir.

Ama, fakat, yoksa, çünkü, bu nedenle bağlaçları ile bağlanabilen cümleler arasında da kullanılır.

Seni çok seviyordu; ama belli edemiyordu.

Referanslarımız