Esat Avcı

İnterpol’den Diyarbakır’a Hayaletli Yollar

Esso’nun evi tarandı ölmedi, yolda belde ateş açıldı ölmedi, düelloya davet edildi ve o buna icabet ettiği halde yine ölmedi. Demek ki daha çekecek çilesi vardı…

Keşke öldürselerdi…

Keşke teklif edildiği gibi, kimliksiz olarak estetikli yüzüyle yabancı bir ülkeye gitseydi…

Keşke ardı ardına kendisine açılan kapılardan girseydi; ama girmedi ve görevini sürdürdü. Çift şarjörlü akreplerle dolaşır oldu. Birden bire arkadaşı kalmadı. Onu kaldırımlarda gören arkadaşları ve onu tanıyanlar kaldırım değiştirmeye başladı. Oturduğu yerlerde yanına oturanlar olmaz oldu. Onun destek çağrılarına yanıt bile vermeyenler onunla birlikte ölmek istemiyorlardı…