Modern insan;
İlkel ve şeytanlaşan insan
arasında sıkışmış, hastalığı bir türlü geçmeyen, kapitalizmin ezme ezilme
oyununda ve bürokrasinin yıldırıcı koridorlarında pestili çıkan; ruhu
kaybolmuş, özünü kaybetmiş, binalar ve arabalar arasında çürüyen insandır.
Dünyanın nuh tufanına, nükleer
bir felakete veya mistik bir sarsıntıya ihtiyacı var.
Soğuk savaş ve kapitalizm bizi
robotlaştırdı, bizim ruhumuzu kemirdi, bizi aptallaştırdı.
Silkelenmeye ve tekrar
barbarlaşmaya ihtiyacımız var.
Tanrı ve şeytan; insanoğlunu
kapana kıstırdı ve tokat yağmuruna tuttu.
[biz çarmıha gerildik,
kırbaçlanıyoruz!]
Sanat kendini tekrar ediyor,
sinema nihil radarlara ve terörist ablukalara yakalanıyor; piyasa sahte yazar
ve niteliksiz kitap pompalıyor; terörizm her şeyi ıskartaya çıkartıyor.
Yitik kitle etrafa saçılıp
sefaleti körüklemeye devam ediyor.
Herkes bir kurtuluş (düze
çıkmak) ve mistik bir uyarılma (felaket) bekliyor.
Zamanın kanun koyuculuğu ve
yaratıcının çizelgesi (not defteri) dünyanın kaderini belirleyecek.
“Kurbanlar olmadıkça, kurtuluş
da olmayacaktır!"