Gecikeceğini yazılı şekilde
tebliğ eden sevdiceğimin watsap mesajını iki mavi tıkla aslını elden teslim
aldım şeklinde imzalayıp cevabı çok geciktirmedim. ‘Ulan ben kırk saatlik
yoldan geliyorum sen beş dakikalık yoldan bir saat geç geleceğini söylüyorsun’u
en yakınımdaki ağaca, ‘hiç sorun değil dilersen 277 saat geç kalabilirsin ben
seni burada yine beklerim’i gülücük koyup sevdiğime gönderip 277 saatlik
bekleyişe başladım. Allah’tan kendisine sunduğum iyi niyeti sömürmedi sevdiğim,
istese 277 saatlik opsiyonunu sömürebilirdi ama o yapmadı. İki saat sonra
gelerek gönlümde bir kere daha taht kurmuştu…
Yürümeyi sever misin sorusu
buluşmanın ilk dakikasındaki ironimdi. Her Umut bilirdi bir kız tarafından
sorulan yürümeyi sever misin sorusunun cevabının düşünmeden evet olduğunu. Hiç
düşünmeden evet dedim. Buram buram yalnızlık kokan durumuma çare arayan bir
evet tonu idi. Sonuçta amacı yürümek olan mevzu ne kadar boka sarabilirdi ki…
Doğa şartları ne kadar
zorlayabilirdi ki beni. Ama güneş beyin seçiyordu işte, sevdiğimin gürbüz
koruyucu saçlarına karşı benim savunmasız kel kafam… Aptallaşıp yapılmaması
gereken 10 temel saçma davranış ve ben.