Metin Gerenler

Mavi Aşk

İSTANBUL

 

Yordun beni İstanbul

Bitmek tükenmek bilmeyen

Yolların, yokuşların

Gözümü her açıp kapattığımda

Bir görünüp bir kayboluşların

Taşıyamıyorum artık seni

Ağır geliyorsun omuzlarıma

Ne boğazın masmaviliği

Ne de martıların sesleri

Avutabiliyor beni

Kör oldum sanki

Göremiyorum o güzel siluetini

Kayboluyorum sokaklarında

Bulamıyorum kendimi

O eski şaşaalı günlerimi

Haykırsam da fayda etmiyor

Duyuramıyorum sesimi

Hiç kimse duymuyor

Ah İstanbul

Asırlara ve zamana

Direnen yokuşların

Artık beni zorluyor

Söyle hadi

Onu bana geri ver desem

Verebilir misin

Veremezsin

Çünkü sen

O eski İstanbul değilsin