en Aşk dedin ben Lal oldum..
Duydum o iki dudağının arasından çıkan
bütün nazlı, incinmiş heceleri..
Sen mefkud oldun.
Ben neyim varsa topladım yarınlardan.
İzdüşümü yalnızlığımı sakladım kapalı
sandıklarda
Tek kelime etmedi soluma koyduğun
belirsizlikler.
Suskunluğum kaleme zeval getirmedi,
ne var ne yoksa sana dair söyledi.
Anladım ki herkes kendi korkusunda gizlendi
Oysa herkesin acısı birbirine benzerdi..
Arafta bırakılmış bütün kalpler zamana bilendi
Tüm duygular tek bir renkte belirdi
Ne
siyah ne de beyaz
Bütün
acılar “Gri”