S. Setenay Bircan

Gri

en Aşk dedin ben Lal oldum.. 

Duydum o iki dudağının arasından çıkan

bütün nazlı, incinmiş heceleri..

Sen mefkud oldun.

Ben neyim varsa topladım yarınlardan.

İzdüşümü yalnızlığımı sakladım kapalı sandıklarda

Tek kelime etmedi soluma koyduğun belirsizlikler.

Suskunluğum kaleme zeval getirmedi,

ne var ne yoksa sana dair söyledi.

 

   Anladım ki herkes kendi korkusunda gizlendi

   Oysa herkesin acısı birbirine benzerdi..

   Arafta bırakılmış bütün kalpler zamana bilendi

   Tüm duygular tek bir renkte belirdi

   Ne siyah ne de beyaz

  Bütün acılar “Gri”