Çespan Dılba

Ve Zaman Durdu

Ve zaman durdu avuçlarımda,

 

Söyleyemediğim

 

Veya söyleyip de yapamadığım onca şeyin

 

Pişmanlığını taşıyorum saçlarımda!

 

Dizlerimde nasırlaşmış umutların sancısı,

 

Ben körkütük beton tahtası…

 

Sarkıp dökülen gözyaşlarım fayda etmez bana!

 

Kökümden,

 

Yeniden,

 

Bir daha,

 

Hem de bu acıyı bile bile yeşermem, sanma!

 

Ki ben bir daha zor gelirim,

 

Bu bahtı yanık,

 

Gözü kara,

 

Koltuk altı lağım kokan dünyaya…