MURAT BAKIR

ÇÖLLER VE GÖLGELER

Gölgen saklasa da yüzünü

Ruhunda yanan ateşi ben

Yalnız ben görürüm.

Çöllere düştümse de

Etmem şikayet

Çilemse çile

Ne mecnunum yoksa

Ne  de Leyla

Üzülmem düşmem dile…

 

Ve düştü havaya

Kor oldu

Toprağa ve suya

Söz oldu

Ve nihayet kaleme

Dilsaz oldu…