Emine Kara Yunusoğlu

YILLARIN İZİ

“Okumak, hayatı, kendini ve yaratılan her nesneyi, ilahi manalarıyla gözlemlemektir.”

 

Yanmak, alevlenmek, ağlamak… Konuşmadan durmak, yok olmak.

 

Körler meclisini iç âleminin ateşi ile aydınlatmak. Gözyaşları ve yakıcı alevler yağmuru altında, varlığının derinliklerinden sevdiklerinin yüzüne bir tebessüm kondurmak.

Kalabalık yığınların arasında yalnız kalmak. Her meclisin ışığı olmak. Oysa kimseye alışamamak. Gözyaşı ile varlığını tırmalamak. Damla damla erimekti yazılanlar.

Bilirdi ki “aşkın gözyaşları akmadıkça hece hece, safran karası kâğıtlara” dinmeyecekti içindeki dumansız ateş. Elinde kalem, gözünde hasret. Yazgısı aşksa bir insanın, yalnızlığı kâğıtlara sığmıyorsa ve kalem, elden önce yüreğe dokunuyorsa; aşkın gözyaşları, sağanak sağanak akmalıydı, ateş kokan topraklara. Ruhunu kaleminin ucundan akıtırken, gözlerinden düşen damlalar, ses oldu dile geldi. Duyar mısınız kelimeler arasından, aşkın gözyaşlarıyla atan kalbimin sesini. İçinizde sükûtumun feryadına yetişen var mı acep?

Sükûtum, feryadımdır, okur musunuz?

Zengin bir iç dünya, tasavvufla münasebet! Allah, insan ve tabiat gerçeklerini aşk boyutunda idrak, yazara şairce hassasiyetlerde kazandırmıştır. Böyle olması da tabiidir. Bu temayül onu şiirin sularına getirmiştir.

Okuduğunuz kitap, Hakka giden yolların rehberidir. Yazar birebir hitap edemediği, dile getirip anlatamadığı, bütün cümleleri mensur şiir olarak derleyerek, bu şekildeki üslubuyla anlatmaya çalışmıştır. Seslenerek. Söyleşerek.

 ***

İlk kitabım iki isimle buluştu okuyucuyla. Hayatın hüzünlü ve mutlu yanlarını, gerek gözyaşı gerekse tebessümlerle iç içe geçişini anlatan, herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği bir kitap…

 ***

 Aldığınız bu kitabın gelirinin %5o’si nice üşümüş elleri ısıtmak, umudunu yitirmiş, sevgiye aç olan nice yürekleri doyurmak üzere Maltepe Huzurevi’ne bağışlanacaktır