C. Pier

GARİPLİĞİM İNSANLIĞIMDAN OLSA GEREK

/ayyaş bir ressamın fırçaladığı ilk tuvali,
müptezel bir neyzenin üflediği son nefesisin,
sen değeri 5 kuruş etmeyen sanat eserisin...
 
 
Sabah ezanıyla uluyan it gibiyim,
sağ arka bacağa yapışan bit gibiyim.
Asalak hayallerle savsaklayan ayyaş bir akrobatın,
kaygan ve vajinalı yolda ateşlediği meni gibiyim.
 
Familyamın en talihsizi,
köhne bir diyarda bozuk şarap tamircisiyim.
Lades kemiği kırıklığından hayallerimle,
şuursuzlar karnavalında inançsızlık maskesi altında dua eden,
ergen, uyuz, kuduz bir köpeğim.
 
Çürüyeceğim,
çünkü zavallı şairim,
çünkü ahmak düşünür,
çünkü savunmasız bir deneğim…