Ferit EREN

KRALIN YOLU

Duymak isteyeceğin bir hikayedir bu anlatacağım.
Aç kulaklarını iyi dinle!
Kapat ışıkları,çek perdeleri,
Tut nefesini,kurul dizime.
Dışarısı kış,kıyamet; yum gözlerini sokul düşlere...
Bırak alsın gözlerini karanlık.
Yalnızca sobanın içinde yanan alevin ışıltısı vursun yüzüne.

...içlerinden uçmaya yeni başlamış bir ağaçkakan yavrusu katlanamadı tüm bu olanlara. Çırptı kanadını kara bulutlarla kaplı korkunç gökyüzüne. Geçen yaz kendilerini ziyarete gelen küçük çocuğu bulmalı,olanları ona anlatmalıydı. Oduncunun yaptığı yıkımı önlemeli,ormanın eski neşesini,canlılığını geri kazandırmalıydı;ama işin kötü yanı kimse küçük çocuğun nerede oturduğunu tam olarak bilmiyordu. Küçük ağaçkakan da bunun farkındaydı. Rüzgara,yağmura ve bilinmeyene kanat çırptı. İnanacak bir tek minik yüreği vardı!