ÇALINTI HAYATIM
On altı yaşındaydım hayatım çalındığında
Normal aile içinde yaşam hakkım alındığında
Annem babam ayrıldığında,
Ne okul kaldı, ne arkadaş…
Rüzgârın savurduğu yaprak gibi savruldum hayatta.
İzmir’de düştüm
26 altı yaşında felç oldum!
Kalkmaya çalıştım on yıl gitti gençliğimden.
Bu ne biçim bir yaşam demeyin,
Herkes bir gün savrulur hayat fırtınasında.
Ama düştüğünde kalkmayı bileceksin
Yaraların açık olsa da saracaksın.
Her şeye rağmen, Tutacaksın hayata bir yerinden
Ölümü özlemek istemiyorsan Benim özlediğim gibi…
Yaşayacaksın sen de Benim yaşadığım gibi…